کتاب انقلاب طلوع یا غروب؟

کتاب انقلاب طلوع یا غروب؟
از مقدمه :

پیوند دریافت کتاب
https://bit.ly/2XRaRST

انقلاب ايران ديروز و امروز گذشته ها هر چه كه بود، در مسيري كه به ٢٢بهمن١٣٥٧ منتهي شد، مردم ايران يكدل و يك زبان شـدند و زمستان ديرينة ستمشاهي را درهم شكستند. بهمن سركش٥٧ كه بسياري از حسـاب و كتابهـا را درهـم ريخت، خروش مردم ايران براي آزادي بود . دربـارة سـالهاي پـس از ٢٢بهمـن و سرنوشـت آن انقـلاب، حرفهاي گفتني زياد است. اگرچه همانموقع هم ارزيابيهاي متفـاوتي دربـار ة آن انقـلاب وجـود داشـت . عدهيي عقيده داشتند كه انقلاب ٢٢بهمن شكست خورد و ناكام ماند. در ناكامي آن شكي نيست، امـا در جامعة ما يك عقيدة ديگر هم وجود داشت با ريشه هـاي گسـتردة اجتمـاعي و تـاريخي كـه معتقـد بـود : «انقلاب عظيم ما نه مرده و نه خاكستر شده، به عكس، جريان دائماً عميقشونده و روشنگر خود را به رغم همة خاكسترهايي هم كه بر سرش ريخته اند، هر روز و هر ساعت، در هـر كـو ي و بـرزن، در داخـل هـر كلاس و هر خيابان و هر خانه و خانواده، دارد ادامه مي دهد... هر انقلاب براي رسيدن به بلـوغ خـودش بايد از مراحلي عبور كند، بايد از درون قلوب و ضمايرتكتك آحاد جامعه بگذرد و...» اين طرز فكر كه سخنگوي آن مسعود رجـوي اسـت، توسـط سـازمان مجاهـدين خلـق ا يـران نماينـدگي ميشد. برخي از ديگر مسلمانان، ملي گراهاي مترقي، آزاديخواهان لائيك، ماركسيستها و اقليتهاي قـومي و مذهبي نيز كه با جهتگيريهاي سياسي مجاهدين همخواني داشتند حول اين سازمان سمت وسو گرفتنـد. گروههاي ديگري هم بودند كه به راههاي ديگر رفتند . اين درست است كه دزد قرن به قافل ة انقلاب زده بود، اين درست است كه خميني بر موج خون مردم و پيشتازان انقلاب مسـلحانه سـوار شـده بـود و همـه چيز را لوث و نابود مي كرد، اما مجاهداني كه به قول پـدر طالقـاني از مـوج خونشـان سـيلابها برخاسـت، هرگز خلق و انقلاب را در برابر خميني تنها ن گذاشتند. يك مبارزة درخشان سياسي و افشاگرانه، به بهـاي ٢/٥سال بردباري مطلق انقلابي؛ آري آنان اين چنين راه نجات انقلاب را گشودند و وقتي خمينـي تمـامي راههاي مسالمتآميزرا بست، به مقاومت انقلابي روي آوردند. براي آنهايي كه تحقق آرمانهاي انقلاب ٢٢بهمن و تعميق آن، عزمي بازگشتناپـذير بـود، بـراي آنهـايي كه فلسفة انقلاب چيزي جز «آزادي» به مفهوم عميق كلمه نبود، البته راه سختي در پيش بود . همان راهي كه پيش از اين با خون سرخ و جوشان پيشگامان و راهگشايان جنبش مسلحانه عليه شـاه گشـوده شـده و در ٢٢بهمن بهثمر نشسته بود. انگيزشهاي انقلاب ٢٢بهمن، اخگرهاي آتشين جنبش مسلحانه در قلب و ضمير مـردم ايـران بـود كـه در شبانگاه ٢١بهمن٥٧ ،مشتعل گرديد. جرقه را همافران دليـر نيـروي هـوايي در پادگـان دوشـان تپـة تهـران برافروختند و قيام با حمايت مردم از آنان در برابر گارد شاهنشاهي آغاز شـد و تـا بعـدازظهر ٢٢بهمـن بـا فتح مراكزقدرت رژيم توسط مردم، به سقوط رژيم شاه منتهي شد. «انقلاب، طلوع يا غروب؟» اگرچه بررسي حوادث را از قبل از ٢٢بهمـن٥٧ شـروع مـي كنـد، امـا هـدف اصلي دنبال كردن مسير رويدادهايي است كه ٢٢بهمن فقط نقطة شروع آن است. در ادبيات سياسي، معمولاً دورانهاي سيا ه ديكتاتوري را به زمستان سرد و تاريك تشبيه مي كنند. امـا مـن در سالهاي حاكميت خونين ارتجاع، به باور ديگري رسيدهام. ملت ما، خلق قهرمان ايران، يك بار بـراي هميشـه زمسـتان و يخبنـدان تـاريخيش را بـا دفـن ديكتـاتوري سلطنتي درهم شكست. انقلاب ٢٢بهمن باشكوه و كمنظيربود. انقلابي كه در آن عموم ملت ايران بهطور يكپارچه شركت كردند و اتفاق شورانگيز و كم نظير ملي را بهنمايش گذاشتند. ستم ديرين بهگور سپرده شد و بهار دلپذيرآزادي چه زيبا شكفت. اما اگرزود پژمرد، رهروان طريق آزادي را نااميد نكرد. در افسانه هاي قديمي، توصيفهاي هولناكي دربارة ديو سياه و اژدهاي هفت سر شـنيده بـوديم . ايـن افسـانه نبود، يك كابوس ديرينة ايرانيان بود كه از قضا رنگ واقعيت به خود گرفت و اژدهـاي مهيـب از اعمـاق تاريخ ايران سربرآورد. مردم ما دير يا زود ناگزير از تسويه حساب نهايي با اين ارتجاع غدار خواهند بـود. ايران زمين بايد از ننگ آنها پاك شود و خوشبختانه امروز، ما به انتهـاي تسـويه حسـاب خـونين نزديـك شدهايم. مرحوم پدر طالقاني هميشه از استبداد مذهبي به عنوان خطرناكترين نوع استبداد يـاد مـي كـرد. و راستي چه سخن درستي بود . رژيم خميني فقط دشمن ايرانيان نيست . ايـن رژيـم ضدبشـ ري جـديتـرين تهديد صلح و ثبات جهاني اسـت و هـيچ نقطـه يـي از دنيـاي معاصـر از گزنـدآن در امـان نمانـده اسـت . كافيست يك قلم به پروند ة جنايي ديپلوماتـ تروريستهاي رژيم در بسـياري از كشـورهاي جهـان اشـاره كنيم. غالب آنها به خاطر چند فقره ترور و قتل و جنايت تحت پيگردنـد . و رژيـم در تمـاميتش جـز يـك جذام بينالمللي نيست. اما ايرانزمين را مقاومتي
باشكوه و انقلابي نوين نمايندگي ميكند كه سرشار از افتخار و آبروست.......
نوشته ی مهدی خدایی صفت