میدان ۲۴ اسفند تهران. شعر

«میدان ۲۴ اسفند»

                                                                             

آتش مسلسل باز میشود

ما به پا خاستیم

که زمینگیر کنیم

     هوایی را که سالها   بر شهر مستولی بود

و ریه هایمان را

 

  پر از ذرات اختناق میکرد.

بپا خاستیم

تا دیگر بوی خون فرزندانمان

از زندانها به مشام نرسد.

بپا خاستیم

با عکس های آنان که سالها پیش

در همین خیابانها

           دستبند به دستانشان حلقه شد

و از خانه ها و کلاسها

                    به دخمه ها کشیده شدند

بپا خاستیم ما، سرانجام ،

                  علیه دستبند

و آن که بر ما سلطنت میکرد

          از کاخ، به میدان آمد

با کلاه خودی برسر

و تیرباری در دست

اینبار

کسانی در دوسوی خیابان

ردیف نشده بودند

      تا برایش کف بزنند

اینبار

سنگ شعار

به سویش پرتاب میکردیم

و این آتش ما بود

     که عکسهای سیاه سفید پنجاه ساله را

                       خاکستر کرد.

از م. شوق