دو پرسش پیش روی نظام جمهوری اسلامی
وقتی بر اثر مبارزات نیروهای انقلابی، خونٍ قیام و جنبش در رگان جامعه جاری شد و دیکتاتوری شاه با انقلاب مردم سرنگون گردید، خمینیِ از راه رسید و آرزوهای ملت ایران برای کسب آزادی و عدالت را بر باد داد
بعد از ۴۰ سال حاکمیت، دستجات این نظام ، بحران اعتماد را به همدیگر و به سران رژیم گوشزد میکنند و خطر آن را به رخ یکدیگر می کشند. نمونه ها را ببینید:
روزنامه اعتماد رژیم ۷ بهمن ۹۸:
«جامعه امروز ایران دچار نوعی بحران سرمایه اجتماعی است که به دلیل اهمیت و تاثیرگذاری‌اش باید هم عرض بحران‌های دیگر مورد توجه قرار گیرد ... در میان همه وجوه سرمایه اجتماعی، اعتماد جایگاهی ویژه دارد و به نوعی می‌توان آن را معادل سرمایه پایه در حوزه اقتصادی دانست. اتفاقا حرف این است که ما درباره این سرمایه پایه در حوزه اجتماعی دچار بحران جدی هستیم؛ به طوری که بحران اعتماد نه تنها قابل کتمان نیست که به مرز هشدار رسیده»/
روزنامه آرمان ۵ بهمن ۹۸:
«در پی عدم پاسخ به مطالبات درست به مردم در حوزه‌های مختلف، بیشتر و بیشتر اعتماد را از دست خواهیم داد و امور یک جامعه بدون اعتماد مردمی به‌راحتی نخواهد گذشت.»
روزنامه اعتماد ۳۰ دی ۹۸:
«شاهد گسترش بی‌اعتمادی در فضای حاکم بر کشور هستیم وقتی نااطمینانی بر کشوری گسترانیده شود، اعتماد از سوی مردم رخت بر می‌بندد و شکاف بین جامعه و حاکمیت پررنگ‌تر می‌شود. این موضوع منجر به تحمیل هزینه‌های هنگفت به کشور می‌شود. مساله امروز کشور بازگرداندن اعتماد از دست رفته است»
روزنامه آرمان ۶ بهمن ۹۸:
«مردم از هر دو جریان سیاسی رویگردان شده‌اند چراکه با روی کار آمدن هر جناح، تفاوتی در تحقق خواسته‌هایشان ایجاد نشد. از‌این‌رو بی‌اعتمادی مردم و بیزاری‌جویی آنها دور از انتظار نیست....بی‌اعتمادی بخش کوچکی از سرمایه از دست رفته اجتماعی بوده و بزرگترین آسیب این سهل‌انگاری‌ها دامن زدن به نفرت در جامعه است که می‌تواند خسارات جبران‌‌ناپذیری را به وجود بیاورد».
این عوامل حکومتی بخوبی می دانند ریشه بحرانها در همان خیانت بزرگی است که به اعتماد مردم و پایمال کردن حقوق اولیه آنها شده ، ناگزیر مقاله نویس روزنامه آرمان ۵ بهمن ۹۸ می نویسد :
«نامحرم دانستن مردم از جنس اقتصاد نیست. بی‌اعتمادی به دلیل ناکارآمدی در مدیریت بحران، نشان از اقتصاد نیست. نداشتن چشم انداز روشن هم از جمله مسائل دیگر است و اینها اتفاقاتی از جنس اجتماعی است.»
همان روزنامه اعتماد که در ابتدا از آن نقل کردم به خواب بودن نظام اشاره میکند می گوید:هنوز قوه عاقله حکومت ما نسبت به آنچه درباره سرمایه اجتماعی اتفاق افتاده از خواب بیدار نشده و به عبارت دیگر هنوز تحلیل درستی از کاهش میزان اعتماد داخلی به حکومت ندارد.»
دو پرسش امروز پیش روی جمهوری اسلامی مطرح است
یکم: آن اعتماد با چه اعمالی از دست رفته؟
دوم: آیا برای از خواب بیدار شدن دیر نیست؟
0 Comments