پرستاران پرستاری نمودید پزشکان! جان فدای جانتان باد

پرستاران پرستاری نمودید

 به جان و زندگی یاری نمود

اگر قدر محبت عالمی بود

دو عالم هم به قدر آن فزودید

***

پزشکان! جان فدای جانتان باد     

 فدای عشق و آن ایمانتان باد

بسی حرمان دراین میدان کشیدید

همه جانهای ما قربانتان باد

***

بهاران آمده؟ یا این خزان است؟

که جان خلق چون برگ رزان است

کنار راه و در هر گوشه ی شهر

و باد مرگ از هر سو وزان است.

***

نگه کن پیکر همشهری ماست

که افتاده ست و مرگش از کروناست

چه کس کشته ست این خلق خدا را

همه دانند قتلش کار ملاست

***

دلم ازمرگ مردم زار زار است

خدایا این چه کارست این چه کارست

بلا بر جان خلق انداخت ملا

جنایتهای شیخان بیشمار است

***

به روی سفرة ما نیست نانی

زما بیمار گشته یک جوانی

درین خانه نمی دیدی تو نانی

کنون ترسم نبینی زنده، جانی

***

به رغم درد، عشقی هست و شوری

به رغم سوگ و حرمانها، سروری

که گردد واژگون بنیاد غمها

ز شهر ما کند شادی عبوری

***

بپا می خیزد این میهن دوباره

ز نو می روید این گلشن دوباره

سرایی را که تاریکش نمودند

چراغ ما کند روشن دوباره

م. شوق۲۰فروردین ۹۹