هوا سرد است ، و امّیدی به تابستانِ فردا نیست

هوا سرد است ، و امّیدی به تابستانِ فردا نیست !”

 شعری که فضای مجازی را تکان داده و حرفِ دلِ خیلی از مردمِ ایران است .

هوا سرد است ، و امّیدی به تابستانِ فردا نیست/

چه خورشیدی؟ چه گرمایی؟ نه جانم این خبرها نیست/

دماوندی ، که سر تا پا چهل سال است ، یخ بسته!/

اگر آتش بگیرد هم ، حریفِ ﻏﻮﻝِ سرما نیست/

زمستان است و بورانی ، که سوزش خانمانسوز است/

جنابِ شیخ کاری کن ، که ایران رو به ویرانی است/

شعارِ انقلابِ ما ؛ رفاه و عدل و ایمان بود/

رفاه و عدل و ایمانی ، که سهمِ خانه ی ما نیست/

نه آرامش ، نه آسایش ، نه نانی مانده در سفره/

نه ایمانی به جا مانده ، نه آب و برق مجانی است!/

دیارِ کوورش و رستم ، پُر از یک مشتِ معتاد است/

اگر هم بابکی مانده ، نه خرّمدین ، که زنجانی است!/

عدالت نیست آقا جان ، مگر کوری؟ نمی بینی...؟/

که دزدِ خانه آزاد است ، و صاحبخانه زندانی است؟/

چه اسلامی؟ چه ایمانی؟  جنابِ شیخ باور کن!/

مسلمانی نه در ریش ، و نه داغِ رویِ پیشانی است/

دلت پیشِ خدا باشد ، سرت در دیگِ بیت المال!؟/

قضاوت با خودت ، امّا کجای این مسلمانی است؟/

خودم ناگفته میدانم ؛ جسارت کرده ام ، امّا.../

جنابِ شیخ کاری کن ، شرایط سخت ، بحرانی است/

خدا کند ، که آنقدر نشر داده شود ، که برسد به دستِ . . .؟؟