شعری برای استاد محمدرضا شجریان به لهجة مشهدی

 

شعری برای استاد محمدرضا شجریان به لهجة مشهدی  

   از محمد قرایی  22 آبان

به خاطر تسلی به آنها که دلشان از رفتن استاد غمگین است:

بلبلا بسه دگه رخت عزا را در بیرن     

دورة  غصه بری خسروتا ر سر بیرن

مدونم سخته که بی حنجرة مرغ سحر    

شوا از غصة او سر ر به بستر بیرن

امدم ما گلگی تا سر سلامتی بتم        

بعدشم بگم دگه غم ره به آخر بیرن

او دلش دوست نداشت هیچکسه غصه دار بره   

او مگفت با شادیا پیر غمه ر در بیرن

حالا وخزن همگی به یاد شاه نغمه ها       

هر چی آواز خوشه از ایور اوور بیرن

اگه آخوند نمذاشت او توی جشنا بخنه      

شما جشن بپا کنن ساقی و ساغر بیرن

هر چی مرغ و چغوک و قمریه دعوتشا کنن   

هر چه بیشتر متنن یاهو و کفتر بیرن

همه ایرونه اگه رسم عزا پور کردن       

شما شادیار سر سرو و صنوبر بیرن

نگن از غصه ی او که شجر موسیقی بود      

کرک ما ریخته دگه، بالتا رو پور پر بیرن

بلبلا خوب نیه ایجور سر به زیر بال کنن      

بریزن بابای شیخار همگی در بیرن

تا بسوزه شیخ وامونده بگردن همه جا      

 تار و سنتور و ویالوون و رامشگر بیرن

وخزن به یاد او چه چه شادی بزن        

همگی صدای اور به یاد خاور بیرن